- appotus
- appōtus (adpōtus), a, um
qui a bien bu.
* * *appōtus (adpōtus), a, um qui a bien bu.* * *Appotus, pen. prod. ex Ad et participio Potus. Plaut. Qui a bien beu.
Dictionarium latinogallicum. 1552.
Dictionarium latinogallicum. 1552.
boire — Boire, Bibere, Inbibere, Potare. Ne boire gueres, Subbibere. Il ne boit gueres, Exiguo potu indiget. Bailler à boire, Miscere mulsum, Miscere pocula. Toute maladie venant de trop boire, Crapula. Noise venuë par trop boire, Per vinum exortum… … Thresor de la langue françoyse
yvre — Yvre, Temulentus, Plenus vini, Probe appotus. Tant yvres qu ils n en peuvent plus, et si endormis, Somno vinoque sepulti. Estre yvre, Madere vino, Ebrium esse … Thresor de la langue françoyse